Ik groef bedroefd Haar graf Terwijl het donkerde Omringd met bruin blad Draag ik haar ten grave Niet wetend wie ze is

Als ik geen moeder word Is het leven goed Als ik wel moeder word Is het leven goed Het is goed Ik aanvaard wat komt En niet komt Ik adem uit Ik aanvaard uw wil Zoek mijn rust In uw schaduw Ik giet mijn opstand In een rivier Het stroomt weg En de spanning in mijn spieren Stroomt mee Het is goed Ik leef van dag tot dag Leid mij In alles wat ik doe Het is goed

Het leven is als de wind Het komt langs En vervliegt weer Het is triest Onder de zon En dwaas om vervulling te zoeken Waar ellende heerst Leve het ongeboren kind Dat de toekomst niet kent En onwetend verblijft Onder het hart van zijn moeder

Ze is zo mooi Met haar gouden lokken Die eindeloos golven Een eindeloze zee Aan golven Is zij Haar lippen zo mooi En ogen die glanzen En woorden die levendig Stromen Als zij praat Moeder is ze Op en top Bloedmooi is ze Mijn bloedverwant

Je hebt de ruimte De kamer is van jou Jij bent het middelpunt De kleur in ons bestaan Geplukt En stervende Geniet van de dag Jij bent het middelpunt De ster in het heelal Tot aan je diepe val Geplukt En stervende

Deze wijn is mijn bloed Dit brood mijn lichaam Zo sprak hij En hij hield het kind in zijn armen Daarna hief hij het op En toonde het aan de hemel Zegen het, bad ze Heb het lief, vroeg ze Het is mijn, sprak ze Het is mijn bloed Het is mijn lichaam Het is mijn ziel Zegen het Mijn tranen wassen het schoon Zegen het