Koninklijk

Waterdruppels Dansen op ons hoofd Sterren schitteren In jouw gezicht Je huid glanst Als een koninklijke nacht

Splinterwereld

In Houtland heb je twee prinsen De kwade prins De goede prins In Houtland heb je allerlei poppetjes Poppetjes van hout Gemaakt door koning Houtsnijder Allerlei poppetjes Vrouwtjespoppetjes Mannetjespoppetjes Allerlei poppetjes Jongetjespoppetjes Meisjespoppetjes De kwade prins Houdt van kwaad doen Dat hoor je al aan zijn naam De goede prins Houdt van goed doen Dat hoor je ook aan zijn naam De kwade prins heeft een plan Hij wil Houtland Veranderen in een splinterwereld Hij wil eerst de hartjes Van de houtpoppetjes versplinteren En uiteindelijk alles Alles Wat maar in Houtland bestaat Tot er niets meer over is De kwade prins is heel gemeen Hij werkt aan die grote versplintering Zonder dat iemand het doorheeft Zonder dat iemand het doorheeft Behalve De goede prins en koning Houtsnijder De houtpoppetjes raken steeds meer versplinterd Ze begrijpen niet goed waarom en waardoor Dus gaan ze ruziemaken Ruziemaken Met elkaar Het is oorlog in Houtland De kwade prins Stookt iedereen tegen elkaar op Alles en iedereen krijgt de schuld Door hun versplinterde hartjes Zijn de houtpoppetjes niet meer in staat Goed met elkaar om te gaan Alles en iedereen doet elkaar pijn En zo krijgt de kwade prins zijn zin De houtpoppetjes hakken elkaar kapot Ze versplinteren elkaar en zichzelf En vergeten helemaal Dat ze uit hetzelfde hout gesneden zijn De houtpoppetjes Snappen er geen hout van Van de splinterwereld Voor de kwade prins Is het nooit kwaad genoeg Er kan niet genoeg gehakt worden Laat al het kwaad Er maar zo veel mogelijk op inhakken Er mag geen spaan heel gelaten worden Maar koning Houtsnijder Begon direct een goed tegenoffensief Zo makkelijk laat hij Houtland niet vernielen De goede prins Speelt de cruciale rol In het plan van koning Houtsnijder En de goede prins Volbrengt die rol perfect Er is een weg terug Een weg terug Van splinterwereld Naar Houtland Die weg betekent onder andere Splinters verwijderen En er wel een hout van snappen

Potshut

Soms is het potshut in mijn hoofd Ben ik helemaal gaar Alles door elkaar gegooid Zijn de aardappelen, wortelen en uien Niet meer te onderscheiden In de barre winter van mijn ziekte Aan de luxe van gebakken spekblokjes Of een flink stuk rookworst Doet deze potshut niet En dat is jammer Want die had ik waarschijnlijk Nog wel kunnen onderscheiden Mager hoor Zo’n wintergerecht Die potshut brengt met zich mee Dat ik soms de simpelste dingen Niet meer weet Dan kan ik er gewoon niet meer op komen Weet ik bijna mijn hele leven al Dat uien wortelen heten Ik bedoel aardappelen Nou, ik weet het niet meer Ik heb het over groenten Weet je wel, die groenten? Of zijn het geen groenten? Zijn het bollen? Smaakmakers? Of is het Die hele potshut bij elkaar? Pas ging mijn echtgenoot potshut maken Hij vroeg me Of ik wist waar de wortels lagen Natuurlijk wist ik dat Ze liggen in het keukenkastje Helemaal links Het enige dat ik niet wist was Dat wortels tegenwoordig aardappels Genoemd worden Gelukkig herinner ik me ondertussen wel weer Hoe dat ene ingrediënt genoemd wordt Het is een uidappel Raar toch Dat ik zoiets simpels even helemaal kwijt was

Dankbaarheid

Terwijl een paar engelen ingetogen Een loflied neuriën Stromen mijn tranen van dankbaarheid