Soms is het potshut in mijn hoofd
Ben ik helemaal gaar
Alles door elkaar gegooid
Zijn de aardappelen, wortelen en uien
Niet meer te onderscheiden
In de barre winter van mijn ziekte
Aan de luxe van gebakken spekblokjes
Of een flink stuk rookworst
Doet deze potshut niet
En dat is jammer
Want die had ik waarschijnlijk
Nog wel kunnen onderscheiden
Mager hoor
Zo’n wintergerecht

Die potshut brengt met zich mee
Dat ik soms de simpelste dingen
Niet meer weet
Dan kan ik er gewoon niet meer op komen
Weet ik bijna mijn hele leven al
Dat uien wortelen heten
Ik bedoel aardappelen
Nou, ik weet het niet meer
Ik heb het over groenten
Weet je wel, die groenten?
Of zijn het geen groenten?
Zijn het bollen? Smaakmakers?
Of is het
Die hele potshut bij elkaar?

Pas ging mijn echtgenoot potshut maken
Hij vroeg me
Of ik wist waar de wortels lagen
Natuurlijk wist ik dat
Ze liggen in het keukenkastje
Helemaal links
Het enige dat ik niet wist was
Dat wortels tegenwoordig aardappels
Genoemd worden
Gelukkig herinner ik me ondertussen wel weer
Hoe dat ene ingrediënt genoemd wordt
Het is een uidappel
Raar toch
Dat ik zoiets simpels even helemaal kwijt was