Hoor toe, hemel
Geef gehoor, aarde*

Ik heb mijn kinderen opgevoed
Ik heb ze grootgebracht
Ik gaf ze leven
Maar ze keerden zich tegen mij

Ze weten niet meer wie ik ben
Ze herkennen me niet meer
Ze missen elk inzicht
Ze leven in onwetendheid

Mijn verdriet is groot
Ik zie ze nog spelen
In de tijd dat ze jong en onschuldig waren
Waar is die tijd gebleven?

Ze hebben zich ingelaten
Met kwaad, met verwoesting
Ze raken afgestompt
Het kan hen niets meer schelen

Ze rebelleren
Ze vergeten me
Ze breken met hun verplichtingen
In moreel en spiritueel opzicht

Ik kan ze welvaart geven
Maar het helpt niets
Ik kan ze waarschuwen
Maar het helpt niets

Op het laatst
Rest alleen nog de conclusie
Dat ze het simpelweg niet willen
En zullen volharden in hun onwil

Als zij mij blijven afwijzen
Mij blijven afstoten
Kan ik ervoor kiezen
Ook hen te verlaten

Als mijn goedheid hen verlaat
Raken ze nog erger in de problemen
Waar het goede verdwijnt
Heerst het kwade

De vraag is
Of ze dan wel gaan beseffen
Dat ze me nodig hebben
Dat ze terug moeten naar hun wortels

Geïnspireerd door het Bijbelboek Jesaja

*Jes. 1:2, NBV