Wat nou als ik wil schrijven en deze zin lang maak niet aan punten en kommaas doe omdat ik daar geen zin in heb vergaat de wereld dan?

Nog maar vijfentwintig jaar oud En nu al bezig met het opbouwen van een eigen bibliotheek Een mix van hebzucht en een niet-aflatende honger Drijft tot het vinden, het kopen, het vinden Van steeds weer nieuwe geschriften, nieuwe gedachten en nieuwe formuleringen Ach ja, het lijkt een jacht Het instinct van mijn brein Gevolgd door flitsende ogen Op zoek naar nieuwe woorden, de geur van steeds een nieuwe buit Het is een boek, een echt boek, van papier en inkt Ik heb nog eens een groter huis nodig Omdat het huidig hol zo toch eens te klein wordt Verdwaasd zit ik soms op een berg boeken Het ene moment angstig zijnde dat ik zondig ben Het andere moment mezelf vergoelijkend Hoe kan een dichter dichter zijn Zonder eeuwig naar nieuws te speuren Bevredigend oud nieuws Of huppelend fris nieuw nieuws Och ja, het is een uitzonderlijke kracht die mij drijft

Taal is net een gratis speelgoedwinkel. Iedere dag kan ik daar weer naar binnen gaan en de woorden kiezen waarmee ik dan weer spelen wil.

Ik ging naar mijn psycholoog En die vertelde mij Dat mijn psyche loog

Mandarijn: ik spreek het niet, maar eet het wel.