Paradox
Trek me naar je toe
Als de pijn me overmant
Ik geen kracht meer heb
En verdriet het overneemt
Ik kan enkel geloven
In deze rare paradox
Als jij harder trekt
Zodat ik iets langer bij je kan blijven
Dan hoop ik maar dat ik genees
En in deze bizarre wereld
Je geliefde ben