Houvast

Kracht van verbeelding
Goede moed
Verlaat mij niet
Ik roep je aan
Met verdorde stem
De weg is lang
Mijn kracht gering
Ik heb mijn droom in as gelegd
Mijn vertrouwen in het graf gelegd
Begraaf mijn toekomst niet

Slaap

Hoe lief
Droomt het hoofd
Daarboven
Waar
Knerpend grind
Geen hond zal wekken
Hoe vaag
En glimlachend
Weggedoken
In het dons
Van het golvende
Zwevende dek