Dubio
Heb je weleens het gevoel
Dat je zou willen gaan
Maar heb je tegelijk het gevoel
Dat je wil blijven
Je blijft terwijl
Een stil lijden roept
Af en aan, dat het altijd
Beter is om te gaan
Heb je weleens het gevoel
Dat je zou willen gaan
Maar heb je tegelijk het gevoel
Dat je wil blijven
Je blijft terwijl
Een stil lijden roept
Af en aan, dat het altijd
Beter is om te gaan
Vermoeidheid passeert
En zakt verderop
Zacht zuchtend weg
Als de ondergaande zon
In het water
Achter de bogen van een brug
In de hoop
Weg te dobberen
Van de denderende drukte vandaan
Ik droeg een gordijn
Het sleepte, het sleepte
Door het gras
Verleden tijd?
Lijkt het ook verder weg
Hahahaha
Idioot
Wat doe je nou
Auw, alleen
Ik ken je niet
Je vervaagt
Ik wordt weggetrokken
Wordt, word?
Zie die trein
Het raast, duizelig
Gordijn
Verstop je erachter
Ik weet niet waar ik ben
Blijf erin hangen
Ook al worden de golven zwart
Ze golven, golven
Je hoofd wordt overspoeld
De tanden van een kam steken in je hoofd
Je wilt alleen zijn
En je drijft weg
Drijf weg, drijf weg, drijf weg
Haat wat ik ben
Want ik haat jou
Ik haat jou
Als de golven zwart worden
Ik hang erin
Tot de inkt wat lichter wordt
Antracietgrijs naar troebel wit
Tot er weer eb komt
Hang erin, hang erin
Ga dood tot je niet meer dood gaat
Wat heb ik je gezegd
Je ziet het niet
Maar de golven doden me
Gitzwart
Hang je rozenkrans om mijn nek
En bid dat God je genadig is
Want je maakt mijn golven zwart
Ik haal water en wijn
En hoop dat je gebeden genezend zijn
Het rag sluit mij in
Het zweeft en kleeft
Zeilt naar mij toe
Uit onverwachte hoeken
Ik zweet, bevecht
Bloed, roep het toe
Omarm mij niet
Ik blijf een uitweg zoeken