Als iemand naar mij vraagt
Vertel ze dan dat ik
Het leven verlaten heb
Voor het paradijs van schrijven

Geef me de baby
Geef me het kind op de arm
Maar wat doet het kind hier
Op deze vervloekte aarde

Wat ben je een egoïst
Waarom ben je vader of moeder
Je verwekt en baart zonder vragen
Heeft het leven zichzelf wel gewild

Wie heeft mij gevraagd te leven
Wie heeft mij gevraagd
Te zwoegen voor mijn brood
Geen mens heeft het gevraagd
Ik leef
In leven ben ik
Ik rouw om de godgeklaagde kanten
Van dit leven
Sommige dagen gaan als vanzelfsprekend voorbij
Maar anderen tergend langzaam
Terwijl mijn hart huilt

Hoe lief
Droomt het hoofd
Daarboven
Waar
Knerpend grind
Geen hond zal wekken
Hoe vaag
En glimlachend
Weggedoken
In het dons
Van het golvende
Zwevende dek

Het leven is als de wind Het komt langs En vervliegt weer Het is triest Onder de zon En dwaas om vervulling te zoeken Waar ellende heerst Leve het ongeboren kind Dat de toekomst niet kent En onwetend verblijft Onder het hart van zijn moeder

Je hebt de ruimte De kamer is van jou Jij bent het middelpunt De kleur in ons bestaan Geplukt En stervende Geniet van de dag Jij bent het middelpunt De ster in het heelal Tot aan je diepe val Geplukt En stervende